Siatkówka & Poezja & Życie

Często jesteśmy rozdarci wewnętrznie, coś nas trapi i nie możemy się odnaleźć. Nasza dusza wtedy toczy ciężką walkę. Choroba afektywna dwubiegunowa: od euforii do rozpaczy...

Nie radzimy sobie ze sobą, z myślami...dopada nas chandra i jesteśmy zagubieni we własnej świadomości...dobrym sposobem, rozwiązaniem jest sięgnięcie po kartkę papieru i długopis.

Zamknij oczy...i...

Wypisz to co Cię trapi, co zamyka Cię na świat, to co Cię boli i gnębi Twoje wnętrze...

Wiersz mojego autorstwa, który powstał pod wpływem chwili. Zapraszam do komentowania ;)

Ukryte piękno

Ból rozrywa serce moje

Moje serce to też Twoje

Niech to pójdzie w zapomnienie

Będzie to tylko nikłe wspomnienie

Mrok ogarnia moją duszę

Moje serce ciągle boli

Wiem, że zawsze muszę

Szczerze ufać tej niedoli

Ta niedola mnie przerasta

Moją duszę cierń obrasta

Małe światełko jeszcze świeci

Czy nadzieja ma nadleci?

Moje skrzydła nie latają

Nieustannie w dół spadają

Pragnę wznosić się ku górze

Lecz nie mogę – błądzę w chmurze

Gdy noc pragnie ciemności

Moja dusza pragnie światłości

Gdy oczy pragną szlochać

Moje serce pragnie kochać!

W moim sercu straszna burza

Moje myśli dym odurza

Moje wnętrze pragnie słońca!

I niech będzie tak do końca!

Każdy z nas napewno ma marzenia...Tak jak prawie każda mała dziewczynka pragnie zostać księżniczką czy mały chłopiec rycerzem tak my pragniemy coś w życiu osiągnąć. Często są to wygórowane ambicje bądź utopijne wyobrażenia, których myślimy, że niejesteśmy w stanie osiągnąć. Otóż moi drodzy nie ma rzeczy niemożliwych. To co w dzisiejszym świecie uważa się za "nieosiągalne" jest jak najbardziej w zasięgu naszych rąk. Życie można porównać do wycieczki w góry. Każda góra ma swój szczyt a naszym szczytem jest nasz cel - nasze marzenie. Droga, którą wiedziemy jest często kręta, długa a nawet czasem pełna niebezpieczeństw ale grunt by się nie poddawać i mimo wszystko stawiać czoła wszelkim przeciwnościom losu. Każda ma wzloty i upadki bo każdy ma swój Mount Everest, który pragnie zdobyć. Jak to zrobić? Jeśli jest Ci ciężko i czujesz, że już nie dajesz rady to odsapnij na chwile, zrób sobie mały odpoczynek, oby tylko nie za długi bo się rozleniwisz i nie ruszysz w dalszą drogę. Gdy już odpoczniesz to idź, idź i nie zatrzymuj się zbyt często i nie patrz wstecz bo wtedy zaczniesz się cofać, zgubisz drogę i ciężko będzie Ci odnaleźć siebie w tym całym zamieszaniu.Nieważne czy Twój cel jest mniej czy bardziej wymagający - zawsze traktuj je z taką samą wagą i przykładaj się z tą samą siłą i zaangażowaniem. Nie dawaj się omamić negatywnym myślom, które tylko Cię zniechęcą, gdyż to tylko bezpodstawne myśli, nic nie znaczące. Liczy się tylko CEL I TY ;) Ważne w tym wszystkim jest Twoje nastawienie, które często ulega destrukcji na wskutek popełnianych błędów bądź napotykanych przeszkód. Miej zawsze podniesioną głowę i bądź pewny siebie, gdyż niepewność Cię zgubi. Nie bój się! Strach Cię tylko ograniczy i nie pozwoli CI na sukces. Nie bez powodu Ci co odnoszą ogromne sukcesy to ludzie silni psychicznie i wytrwali z charakteru. Zawsze trzeba mieć plan. Organizacja to również podstawa osiągnięcia sukcesu. Stwórz swoją, własną mapę, która doprowadzi Cię na Twoj, własny wymarzony szczyt i nie zapominaj w tym wszystkim, że to Ty jesteś przewodnikiem i to Ty wybierasz drogę i to wszystko zależy od Ciebie i od Twojego nastawienia ;)